Zasłużeni dla ziemi radłowskiej

 Zasłużeni dla ziemi radłowskiej

Bł. Karolina Kózkówna

Urodziła się 2 sierpnia 1898 roku w Wał-Rudzie. Została ochrzczona w kościele parafialnym w Radłowie. Od najmłodszych lat pracowała w domu i w gospodarstwie rodziców. Ludzie wspominali pracowitość i uczynność Karoliny. Angażowała się w działalność apostolską. Zginęła18 listopada 1914 roku z rąk rosyjskiego żołnierza, broniąc swojej czci i godności. 10 czerwca 1987 roku Jan Paweł II beatyfikował Karolinę w czasie mszy św. w Tarnowie. Błogosławiona jest patronką Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, rolników oraz Ruchu Czystych Serc. Kult Bł. Karoliny jest niezwykle żywy i ciągle się rozwija. Najpiękniejszym jego przejawem jest droga krzyżowa, która 18. dnia każdego  miesiąca gromadzi na szlaku męczeństwa bardzo wielu ludzi.

———————————————————————————————–

Stanisław Hozjusz

Urodził się 5 maja 1504 roku w Krakowie. W latach 1519-1520 studiował na Akademii Krakowskiej. W latach 1530-1534 studiował teologię i prawo na uniwersytetach w Bolonii i Padwie. Po powrocie do kraju pracował w kancelariach biskupów krakowskich, a od 1538 roku w kancelarii królewskiej. W 1545 roku przyjął święcenia kapłańskie oraz rozpoczął posługę proboszcza w Radłowie. W tym samym roku , biskupem chełmińskim, później warmińskim. W latach 1560-1561 był nuncjuszem papieskim w Wiedniu. W 1561 roku zostaje kardynałem. Uczestniczył w Soborze Trydenckim, gdzie dał się poznać jako wielki przeciwnik reformacji. Zmarł w 1579 roku. Został pochowany w Rzymie.

———————————————————————————————–

Ks. Józef Jurkowski

Urodził się 9 marca 1910 roku w Świerkli. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1936 roku. Parafia Radłów była jego pierwszą parafią duszpasterską, w której od 1 sierpnia pełnił posługę wikariusza  i uczył dzieci religii. Jako młody ksiądz otoczył opieką Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej oraz Koło Żeńskie tego zrzeszenia. W pamięci parafian zapisał się jako gorliwy kapłan i gorący patriota. Już w pierwszych latach okupacji niemieckiej, zaraz po kapitulacji wrześniowej, włączył się w konspiracyjną działalność patriotyczną. Wraz z młodymi ludźmi, głównie ze środowiska inteligencji radłowskiej, tworzył pierwsze struktury Związku Walki Zbrojnej. Przypadek sprawił, że Niemcy wpadli na trop tej dobrze zakonspirowanej organizacji. W dniu 7 czerwca 1941 roku został aresztowany i więziony w Tarnowie następnie przewieziony do Oświęcimia. Tam był numerem 18 835, nie przeżył piekła obozu koncentracyjnego. Zmarł  w czerwcu 1942 roku z powodu chorób i wycieńczenia.  Granitowa tablica w kościele radłowskim oraz tablica w radłowskiej szkole upamiętniają jego świetlaną postać.
———————————————————————————————–

Prof. dr hab. Franciszek Ziejka

Urodził się 3 października 1940 roku w Radłowie, w 1945 roku ukończył szkołę podstawową i kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Radłowie. W latach 1958-1963 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagielońskim. W 1971 roku uzyskał stopień naukowy doktora, w 1982 roku habilitował się. W 1998 roku został profesorem zwyczajnym. Przez wiele lat kierował w Instytucie Polonistyki UJ Katedry Literatury Polskiej XIX wieku. W latach 1990-1993 był dziekanem Wydziału Filologicznego UJ, następnie przez dwie kadencje prorektorem UJ, a w latach 1999-2005 sprawował funkcję rektora UJ. Przez sześć lat przewodniczył Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa, a przez trzy lata był przewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Od 2005 roku, przewodniczył Społecznemu Komitetowi Odnowy Zabytków Krakowa. Pięć uniwersytetów polskich nadało mu godność doktora honoris causa. Wielokrotnie odznaczany.Posiadał honorowe obywatelstwo Tarnowa, Sanoka i Radłowa. Zmarł 19 lipca 2020 roku w Krakowie.
———————————————————————————————–

Andrzej Seremet

Urodził się 10 listopada 1959 roku w Radłowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej został uczniem radłowskiego liceum. Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i administracji Uniwersytetu Jagielońskiego. Karierę prawniczą rozpoczynał w Tarnowie, gdzie orzekał najpierw w Sądzie Rejonowym, a potem w Wojewódzkim. W latach 1991-1992 przebywał w USA, a po powrocie kontynuował karierę sędziego. Kolejnym jej etapem była praca w Sądzie Apelacyjnym w Krakowie, gdzie pełnił też funkcję rzecznika dyscyplinarnego. W 2008 roku, przez okres trzech miesięcy, orzekał jako sędzia delegowany w Sądzie Najwyższym. W latach 2010-2016 pełnił urząd Prokuratora Generalnego. W 2014 roku, podczas historycznego I Światowego Zjazdu Radłowian został uhonorowany tytułem: Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Radłów.

———————————————————————————————–

Ludwika Kamilla Kraskowska Nitschowa

Urodziła się w Radłowie 6 grudnia 1889 roku. Jej ojcem był Jerzy Kroskowski, powstaniec styczniowy, natomiast matka – Maria Wendorff była malarką. Ludwika kształciła swój talent u prof. Leona Wyczółkowskiego. Później w Krakowskiej szkole Sztuk Pięknych pod okiem m.in. Jacka Malczewskiego i Włodzimierza Tetmajera. Po rocznym pobycie we Francji w roku 1919 przeniosła się do Warszawy. Tu w latach 1920-1926 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w pracowni rzeźby prof. Breyera. Od roku 1927 została członkiem Stowarzyszenia Artystów Rzeźbiarzy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest autorką wielu znanych rzeźb. Najbardziej znaną pracą Ludwiki Nitschowej jest bez wątpienia słynna Warszawska Syrenka. Artystka zmarła 28 marca 1989 roku.

———————————————————————————————–

Dr hab. inż. arch. Władysław Grabski

Urodził się 10 sierpnia 1924 roku w Krakowie. Architekt, konserwator zabytków, wykładowca akademicki.  Żołnierz Armii Krajowej. Prowadził nowatorskie badania zabytków Krakowa oraz innych miast w Polsce. Członek Sekcji Konserwatorskiej SARP O. Kraków. Starszy asystent         w Katedrze Historii Architektury Polskiej Politechniki Krakowskiej. Adiunkt i kierownik Zakładu Konserwacji Zabytków. Wykładowca historii architektury i form kamieniarskich w Technikum Przemysłu Kamienia Budowlanego w Krakowie. Członek Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Sekretarz naukowy Komisji Urbanistyki i Architektury PAN w Krakowie. Odznaczony m.in: Brązową Odznaką SARP, Honorową Odznaką Politechniki Krakowskiej, Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego. Laureat Nagrody Rektora Politechniki Krakowskiej(dwukrotnie), Nagrody II stopnia Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego. Był  architektem Klubu Sportowego w Radłowie oraz jego współzałożycielem. Zmarł 7 marca 1970 roku w Krakowie.

———————————————————————————————–

Andrzej Kwapniewski

Urodził się 1 grudnia 1927 roku w Radłowie. Rzeźbiarz, społecznik. Przez wiele lat z oddaniem  pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Parafialnej, głównie na rzecz cmentarza parafialnego w Radłowie. Ceniony przez społeczność radłowską za życzliwość  i troskę o samotnych mieszkańców Radłowa. Twórca kolekcji naturalnej wielkości ptaków. Kolekcja wielu gatunków ptaków zdobiła wystawę pod nazwą ,,Zwierzęta Czerwonej Księgi’’ w Muzeum Etnograficznym w Tarnowie (2009) . Ekspozycje znanych i rzadkich ptaków znajdują się w radłowskiej szkole, w Domu Pomocy w Siedlcu, a także w Miejsko- Gminnej Bibliotece w Radłowie. Pasjonat i propagator lekcji ornitologii podczas spotkań z uczniami.

———————————————————————————————–

Bolesława Kozicka

Urodzona 11 października 1938 roku w Gorlicach. Mgr farmacji, wieloletni kierownik z zacną historią (125 lat Apteki pod Gwiazdą w Radłowie. Szanowana przez społeczność ziemi radłowskiej. Służyła pacjentom radą,   pomocą, dzięki czemu było to miejsce tętniące życiem. Wsłuchiwała się w problemy ludzi i szukała rozwiązania, dawała pocieszenie. Pomagała ludziom w trudnej sytuacji życiowej, a także  uboższym uczniom z radłowskiej szkoły wspierając ich finansowo. Wysoki poziom pracy i tworzone dobro wokół siebie sprawiały, że w aptece tworzyły się kolejki.

———————————————————————————————–

Kazimierz Tumidajski

Urodził się 28 lutego 1897 roku w Radłowie. Służbę żołnierską dla ojczyzny rozpoczął wcześnie, gdyż jako 17-letni uczeń uciekł z domu do Legionów. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Od maja 1934 roku dowodził batalionem w 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku. Po klęsce wrześniowej Tumidajski stworzył oddział partyzancki w lasach radłowskich. Od 1 stycznia 1943 roku był komendantem okręgu lubelskiego Armii Krajowej, we wrześniu 1944 roku awansował do stopnia generał brygady. W lipcu 1944 został aresztowany przez NKWD. Trafił do obozu w Diagilewie pod Riazaniem. 29 czerwca 1977 roku rozpoczał protestacyjną głodówkę. 4 lipca 1947 roku podczas przymusowego karmienia został bestialsko zamęczony. Prochy generała wróciły do kraju w 1991 roku  i spoczęły na cmentarzu w Lublinie.

———————————————————————————————–

Tadeusz Patulski

Urodzony 29 listopada 1940 roku w Radłowie. Wieloletni instruktor gry na instrumentach, były pracownik Gminnego Ośrodka Kultury w Radłowie oraz Gminnego Centrum Kultury i Czytelnictwa w Radłowie, działacz kulturalny. Za działalność na rzecz kultury ludowej na terenie gminy pan Tadeusz Patulski otrzymał Nagrodę Burmistrza. Ponadto przyznawano mu liczne wyróżnienia i podziękowania za zasługi na rzecz kultury ludowej oraz podziękowania za występy z zespołami regionalnymi. Pan Tadeusz w 2021 roku otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznaną  przez Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu RP Piotra Glińskiego, za długoletnie    i niestanne zaangażowanie, za pracę i wysiłek włożony      w kultywowanie i przekazywanie tradycji kulturalnych. Zmarł 10 listopada 2022 roku w Radłowie.

———————————————————————————————–

Ks. Kanonik Stanisław Pazdan

Urodził się w Wielopolu Skrzyńskim. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1961. Posługiwał w parafii w Lubzinie, Krynicy,Pilżnie, w Krościenku nad Dunajcem. Urząd proboszcza objął po raz pierwszy w parafii Białej Niżnej. Probostwo w Radłowie otrzymał we wrzesniu 1982 roku i urząd ten piastował przez ćwierć wieku – do sierpnia 2007roku. Dokonał wielu inwestycji: kaplica w Woli Radłowskiej, kaplica w Niwce, dokończenie budowy domu parafialnego i wielu prac remontowych wykonanych w radłowskim kościele. Nie sposób wymienić wszystkich jego zasług, tak dla kościoła radłowskiego, jak i dla społeczności lokalnej. Aktywnie uczestniczył w życiu szkoły. Ceniony pedagog, wychowawca, uwielbiany przez uczniów, cieszący się szacunkiem i poważaniem przez rodziców           i pracowników szkoły. Dostrzegał potrzeby innych ludzi, wspierając finansowo najuboższych. W dowód wdzięczności za swoją pracę i oddanie został odznaczony przez uczniów Szkolnym Orderem Uśmiechu.

———————————————————————————————–

Prof. Dr hab. Edward Mleczko

Urodził się 15 października 1959 roku w Radłowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę         w radłowskim liceum ogólnokształcącym, potem podjął studia na wydziale filologicznym Uniwesytetu Jagielońskiego. Studiował na wydziale Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. W 1981 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk wychowania fizycznego,    w 1992 roku habilitację, a w 2001 roku, tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk o kulturze fizycznej. Wykładowca Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, dyrektor Instytutu Sportu, trener kl. I AZS AWF w Krakowie i kadry Uniwersjadowej, członek Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk. Lekkoatleta Cracovii, trzykrotny Mistrz Polski w kategorii juniorów i seniorów, brązowy medalista MP w biegu przełajowym. Posiada honorowe obywatelstwo miasta Radłowa.

———————————————————————————————–

Tadeusz Kowal

Urodził się w 1955 roku w Woli Radłowskiej. Pedagog, artysta, malarz i rzeźbiarz. Prace pedagogiczną rozpoczął w Brzesku następnie w Woli Radłowskiej. Przez 20 lat prowadził Dziecięcy Zespół Regionalny w Woli Radłowskiej. Twórca dzieł rzeźbiarskich, głównie o tematyce sakralnej, m.in. ołtarza do kościoła w Białej k/Tarnowa, Strzelec Wielkich, Woli Radłowskiej. Największym osiągnięciem pracy artysty stały się rzeźbienia do repliki ołtarza Matki Bożej Jasnogórskiej, a także wielu wizerunków Chrystusa Ukrzyżowanego, Drogi Krzyżowej, płaskorzeźb tajemnic różańcowych, opowieści o życiu Bł. Karoliny. Współtwórca programów poetycko – muzycznych zespołu ,,Tercet Bez Nazwy’’, a później zespołu ,,Pod Gruszą’’. Autor wielu spotkań z młodzieżą.

———————————————————————————————–

Józefa Budyńska

Urodzona w 1903 roku. Pracę pedagogiczną rozpoczęła w 1923 roku w Gnojniku, następnie od roku 1928 w Szkole Podstawowej w Radłowie przepracowała 46 lat. Nauczycielka języka polskiego i muzyki ze szczególnym zamiłowaniem do gry skrzypcach. Przez wiele lat prowadziła chór szkolny oraz harcerstwo. W wolnych chwilach pracowała na rzecz środowiska lokalnego przygotowując akademie okolicznościowe, jasełka. Jest autorką Hymnu Szkoły Podstawowej w Radłowie. W 1946 roku za całokształt pracy pedagogicznej na rzecz szkoły i środowiska lokalnego, otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła w 1996 roku w Radłowie.